Józef Czechowicz:

Ważne daty:

15 marca 1903 – Urodził się w Lublinie
1912 – Zmarł ojciec Józef
1913 – Józef rozpoczął naukę w rosyjskojęzycznej szkole elementarnej.
1915 – Czechowicz przeniósł się do pierwszej powszechnej szkoły polskiej.
1920 – Jako ochotnik wyruszył na wojnę polsko-bolszewicką.
1923 – Był współtwórcą czasopisma literackiego „Reflektor”.
1930 – Otrzymał z MWRiOP stypendium na wyjazd do Francji.
1932 – Rozpoczął wydawanie dziennika „Kurier Lubelski”.
maj 1932 – Józef z Franciszką Arnsztajnową założył Lubelski Związek Literatów.
1933 – Czechowicz przeprowadził się do Warszawy.
1938–1939 – Wydawał kwartalnik „Pióro”.
9 września 1939 – Zmarł w Lublinie.
1939 – Pochowanie Czechowicz na cmentarzu przy ul. Lipowej w Lublinie.
1969 – Odsłonięto pomnik poety na placu Józefa Czechowicza.

W skrócie:

Był to polski poeta awangardowy dwudziestolecia międzywojennego. Członek i jeden z założycieli grupy poetyckiej „Reflektor”. Był redaktorem czasopism (literackich i dziecięcych), a także pracownik Polskiego Radia, dla którego pisał słuchowiska radiowe.

Życiorys:

Był czwartym dzieckiem Pawła i Małgorzaty z Sułków. Dzieciństwo spędził w suterenie przy ulicy Kapucyńskiej 3. Było to służbowe mieszkanie jego ojca, który pracował jako woźny w Banku Handlowym. W 1912 ojciec zmarł, a jego posadę objęła matka. W 1913 Józef rozpoczął naukę w rosyjskojęzycznej szkole elementarnej. W 1915 roku Czechowicz przeniósł się do pierwszej powszechnej szkoły polskiej. W 1920 jako ochotnik wyruszył na wojnę polsko-bolszewicką. Uczęszczał na studia w Instytucie Pedagogiki Specjalnej w Warszawie. Po ukończeniu studiów został nauczycielem we wsi Słobódka na Wileńszczyźnie. W późniejszym czasie został kierownikiem szkoły specjalnej w Lublinie. W 1923, był współtwórcą czasopisma literackiego „Reflektor”. W 1930, otrzymał z Ministerstwa Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego stypendium na wyjazd do Francji. W styczniu 1932 rozpoczął wydawanie własnego dziennika „Kurier Lubelski”. Kolejną rzeczą, jaką wypuścił, to był „Dziennik Lubelski”. W maju 1932 poeta wraz z Franciszką Arnsztajnową założył Lubelski Związek Literatów, który miał skupiać wszystkich pisarzy z ówczesnego województwa lubelskiego, niezależnie od formy twórczości. W 1933 Czechowicz przeprowadził się do Warszawy. Tam między innymi redagował Kolumnę Literacką w dwutygodniku „Zet”, redagował czasopisma dla dzieci „Płomyk” i „Płomyczek”, współpracował z „Głosem Nauczycielskim”, „Pionem” i „Kameną”. W latach 1938–1939 wydawał kwartalnik „Pióro”. Zginął pod gruzami kamienicy podczas bombardowania Lublina, zaledwie kilkaset metrów od domu rodzinnego, w okolicznościach łudząco przypominających śmierć podmiotu lirycznego w wierszu „Żal”. Pochowany w kwaterze poległych w 1939 r. cmentarza przy ul. Lipowej w Lublinie. W miejscu zburzonej kamienicy po wojnie powstał plac nazwany imieniem Józefa Czechowicza. W 1969 roku odsłonięto tu pomnik poety.